کد مطلب:315061
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:274
معجزه ی علی سخنان اوست
ما معجزات علی علیه السلام را... یعنی آن كارهای عاجزكننده، آن جلوه های عقل ربا و مردافكنی علی علیه السلام را در كتاب ها خوانده ایم. اما در این گفتار، كلمه ای از آن یاد نخواهیم كرد، زیرا علی علیه السلام را غنی تر و بی نیازتر از این حكایت ها و روایت ها می دانیم.
[ صفحه 81]
ما تنها به یك معجزه از علی علیه السلام قناعت می كنیم، معجزه ای كه همه می توانند راز اعجازش را ادراك كنند.
معجزه ای كه در انتهای سیزده قرن و نیم، هم چنان معجزه مانده است و هم چنان دیگران را از آوردن همانند آن، عاجز گذاشته است.
معجزه ی علی علیه السلام سخنان اوست و همین معجزه علی علیه السلام را بس است.
«نهج البلاغه» تا این تاریخ بیش از صد بار به چاپ رسیده و بیش از هزاران بار در جراید ایران و كشورهای دیگر نقل شده و به وسیله ی رادیوهای جهان بر امواج برق نشسته و گیتی را فراگرفته است.
علی علیه السلام را مظهر العجایب و مظهر الغرایب می نامند.
مردم از علی علیه السلام آنقدر بدایع و معجزات دیدند كه وی را به خدایی ستودند.
درباره ی علی علیه السلام آن دسته ی افراط كار و ناپخته كه نمی توانستند نمی گردد مرد پنهان بر زیر زبان خویش است.
اما آن سه كلمه كه در آداب و منش های انسانیت است، این است:
امنن علی من شئت تكن امیره، و استغن عمن شئت، تكن نظیره، و احتج الی من شئت تكن اسیره.
به هر كس كمك كنی و او را در گرو منت خود درآوری، امیر و آقا بر او خواهی بود. از هر كس اظهار بی نیازی كنی همتای او خواهی بود و به هر كس اظهار نیازمندی كردی، گرفتار و اسیر دست او خواهی بود.